öLüm // 2007

Siyah, Beyaz, Kırmızı..

Şimdi arzuluyorum seni Ey öLüm! 

Derinlerimde çokça derinlerimde! 

Ölesiye özlüyorum seni, 

Kaybettiklerimde, yitirdiklerimde... 

Hüznümü sana yüklemek, sende demlenmek, 

Sende "SON" bulmak istiyor içimdeki asi ve kırgın çocuk... 

Buklelerime konduracağın bir nefesle, bir ılık dokunuşla iliklerime işleyeceksin, 

Ilık ılık akıtırken gözlerimden kan damlalarını, sen ruhumu çekip çalacaksın bedenimden...

Vücudumda her zerreme düğüm olmuş bir acının ıstırabını yükleyip sana,

Ben sende "YOK" olacağım Ey öLüm... 

Ne gün olacak gözlerimdeki ifade ne de karanlık... 

Baktıkça ardımda bıraktıklarım kanayacak bu sefer benim yerime, 

Belki de pişman olacak beni kendinde yitirdiği için alacakaranlık... 

İşte o zaman sinsice tebessüm edeceğim geçmişime, geleceğime...

Zamanı bendimde durduracağım, 

Kimse akmayacak bu sefer tenimden, 

Kimse geçemeyecek artık yüreğimden...!

Sevda hanımın kapılarını sıkıca kitleyip, 

Ardıma bakmadan yavaş yavaş gideceğim kendimden... 

Ardımdan belki hıçkırıklar, belki dualar gelmek isteyecek benimle beraber.. 

Hayır! Hayır! 

Hiç birine izin vermeyeceğim, 

Tek öldüğüm gibi tek çekip gideceğim bu yerden...

Şimdi suskunluğumu dizginleme vakti, 

Şafağını saymayacağım, vuslatını hatırlamayacağım,

Uzun, çokça uzun bir sefer vakti... 

Dudaklarıma dokundurduğunda dudaklarını, 

Sadece buz gibi bir soğuğu hissedebileceksin!!! 

Ne acılarımı!

Ne sevdamı!

Ne gidişimi! 

Hepsini sakladım ben, artık bulamayacaksın.. 

Bana sadece "SON" bir defa dokunma hakkın olacak, 

"SON" bir defa diye başlayan kelimelerle buluşacaksın bu sefer benimle!

Bir daha ki seferler olmayacak cümlelerinde.. 

Sakın! 

Sakın gözyaşlarını değdirme tenime!

İstemiyorum yanımda, yalnızlığıma yar olup giderken;

Kokunu da! Seni de..!

Siyah, Beyaz, Kırmızı..

Giderken aşkım "Siyah", ruhum "Beyaz", yüreğim "Kırmızı"...